الان که خوب فکر می کنم میبینم مشکل از اینجاست که من حرف زدن و بیان خواسته ها، نظرها و نیازهام ، یعنی بیشتر روش بیان اینها رو یادم رفته.... روحم درد می کنه ... بعد از اون همه استرس بیماری...کشکمش سر این که حالا چی میشه... این که آینده ای وجود داره که بهش فکر کنم یا نه.......... خستم... همه جام درد می کنه.......راه دیگه ای هم وجود داره.... برای رها شدن........... همیشه همینه.......... ولی نمی دونم از چی رها بشم و از چی نشم........... سوراخم و و و و داغوووووووون