This is the interview With Oriental Silence(Rock Band), Which
published in Etemad newspaper,I put it here,for every one who enjoy Rock music!

معرفي‌ يك‌ گروه‌ موسيقي‌ راك‌
سكوت‌ شرق‌



گروه‌ سكوت‌ شرق‌ مركب‌ از چند جوان‌ با استعداد: پيام‌ اسلامي‌ ,گيتار الكتريك‌(، امين
دهنوي‌ )گيتار الكتريك‌(، اميرعلي‌ طاهري‌ )درامز(، حامد حميدزاده‌ )گيتار باس‌( و پيمان‌ بهلولي‌ )پيانو كيبورد( در سال‌ 1379 تشكيل‌ شد. اولين‌ كنسرت‌ اين‌ گروه‌ در اسفند 1380 در تالار فارابي‌ به‌ مدت‌ دو شب‌ )هر شب‌ دو بار( اجرا شد. دومين‌ كنسرت‌ آنها در مهر 81 پنج‌ شب‌ متوالي‌ با استقبال‌ روبرو شد و بالاخره‌ تير ماه‌ 82، كنسرت‌ 4 شبه‌ آنها مورد توجه‌ قرار گرفت‌. چهارمين‌ كنسرت‌ آنها با همراهي‌ دو عضو جديد يعني‌ فرزاد فخرالديني‌ و پيام‌ عبداللهي‌ بزودي‌ برگزار خواهد شد. با حامد حميدزاده‌، به‌ نمايندگي‌ از اين‌ گروه‌ پيشرو گفت‌وگويي‌ انجام‌ داده‌ايم‌.

سبك‌ يا شيوه‌ موسيقي‌يي‌ كه‌ كار مي‌كنيد چيست‌؟


راك‌ پيشرو يا progressive Rock.

تحت‌ تاثير گروه‌ خاصي‌ هستيد؟



نه‌. راستش‌ گروه‌ خاصي‌ را نمي‌شود نام‌ برد. ولي‌ چون‌ اول‌ coverگروه‌هاي‌ دهه‌ هفتاد مي‌زديم‌، شايد ناخودآگاه‌ تحت‌ تاثير آنها هم‌ قرار گرفته‌ باشيم‌ و خب‌ اين‌ طبيعي‌ است‌ كه‌ همه‌ از قبلي‌هايشان‌ تاثير مي‌گيرند و بعد با توجه‌ به‌ زمان‌ و مكان‌ و شرايط‌ تغييراتي‌ در آن‌ حاصل‌ مي‌شود و به‌ شكل‌ جديد و حالت‌ جديدي‌ بوجود مي‌آيد. موزيكي‌ كه‌ ما مي‌زنيم‌ متاثر از جامعه‌ امروز ماست‌. يعني‌ مستقيم‌ بر مي‌گردد به‌ تاثيرات‌ فرهنگي‌ و اجتماعي‌ جامعه‌يي‌ كه‌ در آن‌ زندگي‌ مي‌كنيم‌

اصولا مشكلات‌ و محدوديتهاي‌ شما به‌ عنوان‌ يك‌ گروه‌ راك‌ در ايران‌ چه‌ چيزهايي‌ هستند؟



گذشتن‌ از فيلترهاي‌ وزارت‌ ارشاد كه‌ همين‌ قضيه‌ باعث‌ شد ما از اول‌ روي‌ موسيقي‌ بدون‌ كلام‌ (instrumental)كار كنيم‌. چون‌ آن‌ زمان‌ براي‌ گرفتن‌ مجوز شعر و صدا بايد از مراحل‌ سختي‌ گذر مي‌كرديم‌ كه‌ براي‌ ما غيرممكن‌ بود
شعرهايي‌ كه‌ داشتيم‌ بيانگر يكسري‌ نابهنجاري‌هاي‌ اجتماعي‌ بود و مسلما همه‌ را خوشحال‌ نمي‌كرد. البته‌ اين‌ محدوديتها به‌ ما كمك‌ كرد كه‌ بيشتر روي‌ موزيك‌ خودمان‌ تمركز كنيم‌ و بتوانيم‌ موزيك‌ متنوع‌تري‌ بزنيم‌ چون‌ جذب‌ كردن‌ مخاطب‌ براي‌ موزيك‌ بدون‌ كلام‌ خيلي‌ سخت‌تر از موزيك‌ با كلام‌ است‌
يكي‌ ديگر از مشكلات‌ مهم‌، نبودن‌ امكانات‌ براي‌ تمرين‌ و پيدا كردن‌ اسپانسر يا تهيه‌ كننده‌ است‌. معمولا همه‌ تهيه‌ كننده‌ها به‌ دنبال‌ گروه‌هاي‌ پاپ‌ مردمي‌ مي‌روند چون‌ مسلما به‌ بازگشت‌ پولشان‌ خيلي‌ بيشتر فكر مي‌كنند تا چيز ديگر و چون‌ روي‌ موسيقي‌ پاپ‌ در ايران‌ بيشتر تبليغ‌ مي‌شود طبيعتا آنها هم‌ به‌ دنبال‌ پاپ‌ مي‌روند تا راك‌. براي‌ مثال‌ ما براي‌ كنسرتهايمان‌ هيچ‌ اسپانسر يا تهيه‌كننده‌يي‌ نداشتيم‌

يكي‌ ديگر از مشكلاتي‌ كه‌ از دلايل‌ مهم‌ عدم‌ رشد موسيقي‌ راك‌ هم‌ مي‌تواند باشد نبودن‌ يك‌ سالن‌ استاندارد يا حتي‌ غيراستاندارد براي‌ اجراي‌ يك‌ كنسرت‌ خوب‌ است‌. در حال‌ حاضر وزارت‌ ارشاد به‌ نسبت‌ سالهاي‌ قبل‌ مجوز براي‌ موزيك‌ با كلام‌ و بي‌كلام‌ را خيلي‌ راحت‌تر مي‌دهد ولي‌ هيچ‌ سالني‌ وجود ندارد. يعني‌ مواجه‌ مي‌شويم‌ با تعداد زيادي‌ گروه‌ آماده‌ اجرا ولي‌ سالني‌ وجود ندارد و همه‌ چيز بهم‌ مي‌ريزد. واقعا اينكه‌ با يك‌ سالن‌ چه‌ جوري‌ مي‌شود جوابگوي‌ تمام‌ گروه‌هاي‌ راك‌ و مخاطبين‌ آنها بود نمي‌دانيم‌

شايد يكي‌ از علت‌هاي‌ نبود سرمايه‌گذار، اين‌ نكته‌ باشد كه‌ هنوز گروه‌هاي‌ راك‌ مثل‌ گروه‌هاي‌ پاپ‌ جا نيفتاده‌اند
نه‌، اين‌ حرف‌ درست‌ نيست‌ براي‌ اينكه‌ گروه‌هاي‌ خوب‌ راك‌ وجود دارند كه‌ خيلي‌ خوب‌ و مسلط‌ اجرا مي‌كنند و هر بار هم‌ همه‌ مردم‌ استقبال‌ فراواني‌ كرده‌اند. اگر روي‌ گروه‌هاي‌ خوب‌، سرمايه‌گذاري‌ و تبليغ‌ درست‌ و حرفه‌يي‌ بشود همه‌ مردم‌ به‌ سوي‌ سالن‌ها مي‌آيند و موسيقي‌ راك‌ رونق‌ مي‌گيرد و گروه‌هاي‌ راك‌ بسيار بسيار عالي‌ از توي‌ اين‌ جريانات‌ و اتفاقات‌ بيرون‌ مي‌آيند كه‌ حتي‌ مي‌توانند بعد از گذشت‌ مدتي‌ در خارج‌ از ايران‌ هم‌ طرفدارهاي خودشان‌ را پيدا كنند‌

چقدر از تكنيك‌ و تكنولوژي‌ و امكانات‌ حال‌ حاضر دنيا عقب‌ يا جلو هستيد؟



عقب‌ كه‌ خيلي‌ هستيم‌. تنها اميدواري‌ اينكه‌ اگر بشود، فاصله‌مان‌ را با آنها كمتر كنيم‌. وقتي‌ نمي‌توانيم‌ از هيچ‌ راهي‌ پول‌ در بياوريم‌ اصلاص تامين‌ نيستيم‌ و دسترسي‌ به‌ تكنولوژي‌ جديد، لازمه‌ اصلي‌اش‌ پول‌ و هزينه‌كردن‌ است‌

فكر ضبط‌ آلبوم‌ نيستيد؟



در حال‌ حاضر مشغول‌ ضبط‌ كردن‌ كارهايمان‌ با اعضاي‌ جديد گروه‌ هستيم‌ و الان‌ حدود 25 كار آماده‌ ضبط‌ داريم‌ كه‌ به‌ اندازه‌ حداقل‌ 3 يا 4 آلبوم‌ هستند

اين‌ فضاي‌ حال‌ حاضر ايران‌ در موسيقي‌ راك‌ را چگونه‌ مي‌بينيد؟



خيلي‌ عالي‌، همينطور گروه‌هاي‌ خوب‌ در حال‌ زيادشدن‌ هستند با اختلاف‌هاي‌ سني‌ و سليقه‌هاي‌ متفاوت‌. يك‌ مثال‌ ساده‌اش‌ اينكه‌ امسال‌ در مسابقه‌ گروه‌هاي‌ راك‌ (U.M.C)تعداد شركت‌كنندگان‌ دو برابر سال‌ قبل‌ بود كه‌ خيلي‌ آمار خوبي‌ است‌

در بين‌ گروه‌هاي‌ حال‌ حاضر راك‌ كار كدام‌ يك‌ را از همه‌ بيشتر دوست‌ داريد؟



من‌ كار تمام‌ گروه‌هاي‌ حال‌ حاضر را نديده‌ام‌ و با توجه‌ به‌ اينكه‌ موسيقي‌ كاملاص سليقه‌يي‌ هم‌ هست‌ نتيجتاص نمي‌شود قضاوت‌ كرد ولي‌ از آنهايي‌ كه‌ ديده‌ام‌ بين‌ قديمي‌ها پژواك‌ و جديدها هم‌ باراد، پاد، 127 و ميرا را دوست‌ دارم‌

و حرف‌ آخر؟



حرف‌ آخر اينكه‌ فقط‌ با آزادي‌ مي‌شود پيشرفت‌ كرد. منظورم‌ از آزادي‌ بي‌بندوباري‌ نيست‌ و اعتقاد دارم‌ كه‌ با بازشدن‌ فضا براي‌ فعاليت‌ گروه‌هاي‌ راك‌ و ايجاد رقابت‌ و انگيزه‌ بتوانيم‌ به‌ استانداردهاي‌ بالاتري‌ برسيم‌ و اين‌ نوع‌ موسيقي‌ را بيشتر بين‌ مردم‌ جا بياندازيم‌